Kiedy zaczynamy interesować się zagadnieniem spektrum autyzmu możemy spotkać wiele pojęć, które starają się przybliżyć nam rozumienie samego konstruktu. W gąszczu oferowanych pojęć łatwo się zgubić.  W samych znaczeniach odnaleźć można znamiona dwóch perspektyw: medycznej (opartej na klasyfikacji zaburzeń psychicznych oraz pojęciu normy i patologii) oraz hipotezy neuroróżnorodności (bazującej na różnicach w budowie strukturalnej układu nerwowego). Zacznijmy od ich wyjaśnienia. 

Lubimy to co przyjemne. I chcemy być jak najdalej od tego co nieprzyjemne. Całkiem nieźle daje się tę zasadę zastosować w świecie zewnętrznym, jednak problem pojawia się wtedy kiedy próbujemy przenieść ją do świata naszych wewnętrznych przeżyć – uczuć i myśli. Zaczynamy oddalać się od swoich doświadczeń i jesteśmy zdeterminowani zrobić wszystko, aby pozbyć się tego co trudne. Mamy naprawdę różne sposoby na upychanie niechcianego w kącikach i zakamarkach naszej psychiki. Kiedy znajdziemy się w sytuacji, która stanowi źródło lęku, smutku, złości czy bezradności chcemy jak najszybciej obniżyć powstałe napięcie i pozbyć się dyskomfortu. Naszym celem zaczyna być jedno: nie czuć.

Ta mała książeczka po brzegi wypakowana jest wiedzą i ćwiczeniami. Sprawdzi się jako pomoc dla terapeutów, którzy pracując z dziećmi w młodszym wieku szkolnym znajdą tutaj skarbnicę ciekawych pomysłów na zaaranżowanie sesji (a nawet pomysł na cały protokół terapeutyczny!). Będzie także doskonałym prezentem od rodzica dla dziecka, który ofiarowując ją swojemu dziecku daje mu coś znacznie więcej – szansę na zdrowe i silne relacje. Wypełniana wspólnie i omawiana będzie dodatkowo pięknym budulcem waszej niepowtarzalnej więzi.